Charlie Ciuch-Ciuch (twarda)

Charlie Ciuch-Ciuch to opowieść o lokomotywie i jej motorniczym, ale i o sile przyjaźni oraz o tym, że warto ją pielęgnować. Lekka i przystępna forma zachęca do czytania. Mój synek już po pierwszym przeczytaniu nucił piosenkę śpiewaną przez Charliego w książce. Również szata graficzna publikacji zasługuje na uwagę. Z okładki możemy dowiedzieć się, że są wzorowane na oryginalnych. Mnie cześć ilustracji, szczególnie tych, na których Charlie szeroko się uśmiecha, wydało się nieco mrocznych i pomyślałam sobie, że być może sam Stephen King maczał w nich palce.

...

Historia jest tak chwytająca za serce, że ja - dorosła- po zamknięciu książki musiałam zebrać myśli. Moja mała Testerka, w trakcie lektury, chciała zabrać Charlie?ego do siebie, żeby nie było mu smutno i z zachwytem patrzyła na piękne ilustracje?

W opowieści zawarto wszystko, co najważniejsze, by pomóc dziecku zrozumieć świat - przyjaźń oddanie, walkę dobra ze złem i pozytywne zakończenie.

Muszę przyznać, że wszystko tutaj współgra. Treść i ilustracje wspaniale się uzupełniają, a historia parowozu i jego oddanego maszynisty sprawi, że dzieci poznają wagę i potęgę prawdziwej przyjaźni?.

I na tym można by zakończyć recenzję, wrzucić tu kilka zdjęć z wnętrza książki, ale jedno nie daje mi spokoju. Jak to się stało, że tak subtelną i delikatną opowieśskić dla dzieci. Wzruszającą nawet dorosłych, napisał człowiek znany mnie i wielu czytelnikom na świecie, z książek o zupełnie innym charakterze! Dla niewtajemniczonych zdradzę, że Beryl Evans to nikt inny, jak skrywający się w aurze tajemnicy i pseudonimu Stephen King.

więcej na:...

"Charlie Ciuch-Ciuch" to opowieść o przyjaźni maszynisty Boba z parowozem, który nie jest zwyczajną maszyną. Charlie to ciuchcia, która została obdarzona ludzkimi cechami. Parowóz Charlie nie tylko mówi, a nawet śpiewa, on przede wszystkim czuje: kocha, cieszy się, odczuwa smutek, cierpi. Bob i Charlie przemierzali wspólnie trasę z St. Louis do Topeki przez wiele lat, a wydawany przez Charliego gwizd UUUUU-HUUUU niezmiennie sprawiał, że na podwórka wybiegały dzieci, by choć przez chwilę na niego popatrzeć. Niestety maszyny tak jak i ludzie starzeją się. Nadszedł w końcu dzień, kiedy Charliego odstawiono na boczny tor. Lecz na tym jego historia się nie kończy. Przyjaźń między maszynistą Bobem i parowozem Charliem trwa i wygrywa z nowoczesnością.

Na okładce książki "Charlie Ciuch-Ciuch" znajduje się informacja, że jest to książka Beryl Evans, wydana w 1942 roku i że poruszyła ona Stephena Kinga oraz jednego z bohaterów napisanej przez niego sagi "Mroczna wieża". Pomyślałam sobie, że pewnie ta opowieść tak spodobała się autorowi sagi, że postanowił wykorzystać ją w swoim dziele. Na okładce książki znajduje się rekomendacja Stephena Kinga: "Gdybym kiedykolwiek napisał książkę dla dzieci, to dokładnie taką, jak ta!" natomiast w jej opisie znalazło się zdanie "Aż chciałoby się spytać, kto naprawdę wymyślił tę historię". Zaintrygowało mnie to i nakłoniło do poszukania informacji o książce w internecie. Długo szukać nie musiałam, a to co znalazłam z jednej strony zaskoczyło mnie, z drugiej wyjaśniło kwestię dość mrocznych ilustracji.
"Mrocznej wieży" nie czytałam, więc nie potwierdzę, nie mniej internet donosi, że "Charlie Ciuch-Ciuch" jest fragmentem powieści Stephena Kinga, a Beryl Evans fikcyjną autorką opowiadania! Amerykański wydawca Kinga i wydawcy tłumaczeń jego książek nadali fikcyjnej publikacji realny kształt. Książka "Charlie Ciuch-Ciuch" powstała jako oficjalny materiał promocyjny filmu "Mroczna wieża". Po raz pierwszy pojawiła się na konwencie San Diego Comic Con, gdzie rozdano 150 jej egzemplarzy. Spotkać tam można było również Beryl Evans, w którą wcieliła się aktorka Allison Davies.

Historia powstania tej książki tak mnie zaskoczyła, że musiałam się z Wami nią podzielić. Pora jednak wrócić do jej treści i ilustracji. "Charlie Ciuch-Ciuch" to wzruszająca historia. Podczas pierwszego jej czytania mi zakręciła się łezka w oku, a moja córka oburzyła się i krzyknęła "Ale dlaczego? Przecież on dobrze działa!". Tego samego dnia, czytałyśmy te opowiadanie jeszcze dwukrotnie, z równie dużym zainteresowaniem. Moja pięciolatka podczas czytania pytała mnie o to dlaczego Charlie nie może już jeździć i czy on umrze, wyłapywała słowo "śmierć" w piosence Charliego i powtarzała je z zastanowieniem, a na koniec cieszyła się, że wszystko dobrze się skończyło. Podpytywałam ją o ilustracje i w przeciwieństwie do dorosłych, którzy od razu komentowali, że ciuchcia jest dość mroczna, moja córka zwróciła tylko uwagę na to, że Charlie ma brzydkie zęby.

"Charie Ciuch-Ciuch" to książka, która spodoba się nie tylko małym wielbicielom ciuchci, ale również dużym wielbicielom twórczości Kinga. Ta historia wywoła emocje w starszych i młodszych czytelnikach. Opowieść o parowozie Charliem, będzie świetnym wstępem nie tylko do rozmów o przyjaźni, ale również o starości.

...

Beryl Evans w 1942 roku napisała książeczkę, pięknie zilustrowaną, która okazała się niezwykle popularnym dziełem wśród dzieci. Ale cóż jest w niej takiego niezwykłego być może spytacie?

Bob Brook, to maszynista, który pewnego dnia przekonuje się, że jego lokomotywa Charlie Ciuch-Ciuch, jest żywą osobą. Nie tylko umie mówić, ale i nie obce mu są wszelkie ludzkie uczucia, w dodatku niezwykle pięknie śpiewa... Pewnego dnia Chralie zostaje odstawiony na boczny tor, a jego miejsce zajmuje nowocześniejsza maszyna. Bob zrobi wszystko aby jego żelazny przyjaciel został przywrócony do łask. Tyle fabuła.

Jake Chambers, uwielbiał tą przypowiastkę i zajmuje ona szczególne miejsce w trzecim tomie"Mrocznej Wieży" Stephena Kinga. Zanim świat poszedł naprzód Charlie wraz ze swoim maszynistą był ulubioną lekturą dzieci. Jeśli dobrze się przyjrzeć, prosta i sympatyczna opowiastka, zmienia swoje znaczenie, gdy zaczniemy się wpatrywać w bogate ilustracje. Przecież te dzieci, zamiast się cieszyć, krzyczą z przerażenia, a sam Charlie ze swoim złowrogim uśmiechem, ani chybi przypomina Blainea...

Beryl Evans, być może napisała tą opowiastkę w alternatywnym świecie Mrocznej Wieży. Jak wszystkim wiadomo, autorem, tej opowieści jest sam Król z Maine. Doskonale wydana, stanowi interesujące dodatek do prozy tego pisarza. Być może to początek, ukłon autora w stronę coraz to młodszych czytelników. Kto wie...