Buźka

Buźka ? tak Alice nazywała dziecko, które odnalazła w swym domu zamiast własnej córki. 2 tygodnie po porodzie postanowiła pierwszy raz rozstać się z dzieckiem i wybrać się do SPA. Kiedy wróciła nie zastała jednak w łóżeczku swojej córki, tylko obce niemowlę! Przerażona stwierdza, że drzwi od domu były otwarte, a jej mąż Dawid spał i nie był w stanie zauważyć podmiany dzieci.

Sophie Hannah dokładnie opisuje uczucia załamanej matki, niedowierzenie jej męża i nadopiekuńczość teściowej. Każdy z tej trójki bohaterów zasługuje na uwagę? Dawid stara się zrobić wszystko, żeby wybić żonie absurdalną teorię podmiany dzieci. Bo po co ktoś miałby to robić? Przestaje się jednak zwracać do niemowlęcia po imieniu, woląc bezosobową Twarzyczkę i Pannę Mrugaczkę. Vivien (teściowa) wierzy jednak Alice. Wie, że matka zawsze pozna swoje dziecko! Po płaczu, zapachu, zachowaniu? I postanawia wykonać testy genetyczne. Do tego czasu ogranicza jednak wolność Alice twierdząc, iż cierpi na depresję postnatalną i nie jest w stanie samodzielnie funkcjonować.
Nietrudno się domyślić, że z dnia na dzień sprawy coraz bardziej się komplikują? Dawid staje się innym człowiekiem i zupełnie inaczej traktuje żonę izolując ją przy tym od Buźki. Dom Vivien jest wielki i zimny. Alice źle się z nim czuje, ale jest wdzięczna teściowej za opiekę... W końcu prócz niej i Dawida ma na głowie również Felixa - syna Laury, który jest jej oczkiem w głowie. Nie jest łatwo opiekować się taką ilością osób i jednocześnie prowadzić dom. Alice podziwia swoją teściową, chociaż jej zachowanie momentami staje się drażniące, ponieważ nie pozwala nikomu na samodzielne decyzje i wszystko musi iść po jej myśli.

W bieg wydarzeń jest oczywiście zamieszana policja, która szuka powiązań między morderstwem pierwszej żony Dawida i zamianą dzieci. Simon ? błyskotliwy detektyw jest jedyną osobą, która wierzy Alice i próbuje jej pomóc.

Książka jest pełna zwrotów akcji, ale szczerze mówiąc nie zaskakuje. Jest jednak warta przeczytania ze względu na zachowanie Alice i Dawida. Autorka pokazuje jak ludzie się zmieniają pod wpływem trudnych wydarzeń.

Sophie Hannah zdobyła nagrodę Daphne du Maurier i była nominowana do T.S. Eliot Prize. Jej thrillery psychologiczne są znane na całym świecie, jednak tym razem byłam rozczarowana. Pierwszą książką tej autorki była ?Trauma? i moim zdaniem była dużo bardziej wartościowa. "Buźka" jest książką niedopracowaną... Można w niej znaleźć sporo sprzeczności. Nie zniechęcam się jednak, będę czytać inne książki Sophie Hannah, ponieważ potrafi połączyć kryminał z medycyną i psychologią, dzięki czemu podczas lektury można się wiele nauczyć. Buźka jest jednak debiutem tej autorki, która z każdą książką pisze lepiej i ciekawiej.