Biały trop

?Biały trop? Emelie Schepp to trzymająca w napięciu powieść, w której wątki kryminalne przeplatają się z prywatnymi perypetiami szwedzkich policjantów i głównej bohaterki, atrakcyjnej i skrywającej osobiste tajemnice pani prokurator. Te kwestie są równie ciekawe jak prowadzone śledztwo, które dotyczy śmierci młodej Tajki i zaginięcia jej przyjaciółki. Gdy okazuje się, że podające się za pełnoletnie osoby nastolatki powiązane są z handlem narkotykami, atmosfera się zagęszcza, a na jaw wychodzą kolejne intrygi, które ? zamiast prowadzić do rozwiązania zagadki ? jeszcze bardziej wszystko komplikują.

Szybkiej i ekscytującej lekturze na pewno sprzyjają częste zwroty akcji oraz wyraziste postacie, których losy śledzi się z dużymi emocjami. Interesujące są również retrospekcje, które odsłaniają sporo prawd o skomplikowanym dzieciństwie prokurator Jany Berzelius i przeszłości jej rodziców. Wszystkie te elementy początkowo przypominają rozsypane puzzle, jednak stopniowo układają się w logiczną całość, która zaskakuje i budzi w czytelniku apetyt na kolejne powieści z udziałem inteligentnej, upartej i intrygującej Jany.

?Biały trop? to nie tylko kryminał. To również powieść obyczajowa pokazująca rodzinne życie, miłosne problemy i codzienność policjantów, którzy pokazani są jako zwykli ludzie, mający zalety i wady, mocne strony i słabości. Te ostatnie bywają niebezpieczne i mają znaczący wpływ na przebieg akcji.
Więcej zdradzić nie mogę, by nie popsuć lektury potencjalnym odbiorcom. Z przekonaniem jednak polecam powieść Emelie Schepp. Mimo iż stanowi ona, obok ?Naznaczonych na zawsze?, drugi tom cyklu, można ją bez przeszkód czytać jako oddzielną część.

CZERŃ I BIEL

Emelie Schepp swój literacki debiut, ?Naznaczeni?, wydała własnym sumptem. Oczywiście wielu nieznanych autorów tak robi, z bardzo różnym zresztą skutkiem, ale niewielu zdobywa przy okazji popularność i sławę, która przenosi się na rynki innych krajów. A taki sukces stał się właśnie udziałem Schepp, która idąc za ciosem przedstawia właśnie drugi tom losów Jany Berzelius.

Czasem każdy z nas potrzebuje pieniędzy. Pilnie, dużo i najlepiej w sposób łatwy. Pim, na kilka tygodni przed Wigilią za namową swojej przyjaciółki, Noi, decyduje się na nielegalny krok. Dilerzy narkotyków chętnie wykorzystują ludzi do przenoszenia w żołądkach tabletek, obie dziewczyny mają to właśnie zrobić. Wszystko idzie dobrze, narkotyki zostają połknięte, podróż samolotem się udaje, ale kiedy dziewczyny wsiadają do pociągu dochodzi do tragedii?
Tymczasem w życiu Jany Berzelius znów zaczyna się źle dziać. Po rozwiązaniu sprawy morderstwa, która doprowadziła śledczych w zupełnie nieoczekiwane rejony, pewnego wieczoru dostrzega nagle jego, Danilę! Mężczyznę z jej przeszłości, bardzo bliskiego przyjaciela z młodych lat, z którym łączą ją wspólne tragiczne losy, a który nie tak dawno temu usiłował ją zabić. Rusza więc za Danilą, ale niestety ich starcie nie kończy się dla niej najlepiej. Jednakże to dopiero początek. Kiedy wkrótce w pociągu zostają znalezione zwłoki dziewczyny, Jana musi zacząć własne śledztwo i poszukiwania. Sprawa bowiem aż za bardzo wiąże się z jej przeszłością, którą funkcjonariuszka pragnie pozostawić jak najbardziej ukrytą?

Zacznijmy od tego, że ?Biały trop? nie tyle trzyma poziom ?Naznaczonych: ile po prostu jest od nich lepszy. Emelie Schepp przestała być utalentowaną acz niewprawną pisarką i zaczyna bardziej pokazywać swoje możliwości. Wprawdzie nadal czuć, iż jest młodą autorką, ale drugi tom przygód Jany Berzelius czyta się szybko, przyjemnie i z napięciem. Silne, kobiece bohaterki, zagrożenie, zbrodnia, tajemnice, twardzi mężczyźni ze swoimi słabościami i akcja, która pojawia się już na pierwszych stronach i nie zwalnia tempa do finału. Wszystko to daje pozycję w sam raz dla miłośników thrillerów i kryminałów.

Na plus jest także jeszcze jedna rzecz ? mnogość bohaterów, z perspektywy których jest nam dane poznawać akcję. Schepp w dobrym stylu ogarnia grono postaci i ich wzajemne interakcje. Nie można także zapomnieć o nastroju. Lubię śnieżne scenerie, a to rozdarcie pomiędzy śnieżna bielą okresu przedświątecznego, a czernią zbrodni daje ciekawy kontrast.

Jeśli lubicie podobne klimaty, sięgnijcie po serię Schepp. Autorka łączy w swoich powieściach skandynawską stylistykę z iście amerykańskim prowadzeniem akcji. Więc, jak to mówi przysłowie, i wilk jest syty i owca cała.