„Bezrobocie” Eugeniusza Kwiatkowskiego należy uznać za Biblię każdego, kto akademicko zgłębia tajniki tego zjawiska. Oprócz definicji, typologii, teorii i skutków w podręczniku znajdujemy lekkość i przeniesienie teorii na grunt praktyki. To wszystko sprawia, że nawet czytelnik, który dopiero rozpoznaje grunt będzie czuł się w miarę swobodnie na nowym obszarze. Niewątpliwą zaletą jest to, że po słownej prezentacji teorii, ma miejsce jej graficzna analiza, która rozjaśnia wszystkie wątpliwości, aby na końcu podać konkretny przykład jej zastosowania zaczerpnięty z życia. Jest to pozycja, do której odwołują się wszyscy i wynika to nie tylko z przekonania „tak wypada”, ale ze stylu i merytorycznej treści podręcznika.