Bez wyroku

Aleksander Majewski to prawdziwy dziennikarz, który podjął temat osób skrzywdzonych przez wymiar sprawiedliwości.
Rozmowa z ludźmi skrzywdzonymi, stawanie po ich stronie przeciw państwu, machinalnie stały się dla autora priorytetem.
Dramat człowieka pozostaje dramatem , bez względu na wymiar kary. Nieważne, czy zostanie się niesłusznie skazanym za zabójstwo na 12 lat pozbawienia wolności, którego się nie popełniło, czy toczy się postępowanie bardzo śmieszne i absurdalne prowadzone przez służby.
W książce autor zwraca uwagę, na to, że gdy nadchodzi długi weekend zawsze w mediach pojawia się temat zabójstwa szefa policji, generała Marka Papały. Kto zabił Papałę? Pokuratura twierdzi, że sprawa jest prosta , a były szef policji zginął z rąk złodzieja samochodów. Śmierć za daewoo?
W śledztwie tym scenariusze pisali świadkowie koronni. O losach tych decydowała wersja Igora Ł. ps. ?Patyk?, który miał status świadka koronnego.
Jednak ?Patyka? pogrążyły zeznania kolegi, który razem z nim kradł samochody.
Warto więc zapytać jeśli Papała miał zginąć podczas kradzieży samochodu to, jakim cudem ciało szefa policji znalazło się wewnątrz samochodu? Dlaczego mamy wierzyć przestępcy, który przedstawia swoją wersję, że wykazuje skruchę i mówi, że nie chciał, a życie Papały? Nikt go już nie zwróci!
Druga historia : Artur ? 20 lat smutny nastolatek, który nie lubił wychodzić z własnego pokoju, z zaburzeniami psychicznymi, który nie potrafił nawet rozpalić grilla, a został podejrzany o skonstruowanie bomby, wsadzony na 10 miesięcy z zabójcami ? wrócił do domu zagrożony gronkowcem , całą sprawę umorzono.
Czytając tę książkę aż włos się jeży na głowie ? do czego mogą być zdolni funkcjonariusze ABW?
Dla nich dowodem świadczącym o terroryzmie mogłoby być posiadanie chusty ?arafatki?, którą młodzież nosiła, bo były w modzie. Czy to nie absurd?
Naprawdę trudno odpowiedzieć na pytanie, kto naprawdę jest chroniony przez polskie prawo -przestępca czy Kowalski?

Autor w swej książce opisuje prawdziwe historie Polaków, którym wymiar sprawiedliwości złamał życie, a za niewinność wysłał za kraty.
Lektura naprawdę godna polecenia na długie popołudnia. Czytałam ją z wielkim zainteresowaniem i niedowierzaniem. Jednocześnie nie mogłam uwierzyć, że coś takiego może spotkać praktycznie każdego z nas. To po prostu jest niepojęte!

Sprawa 19-latki, która zabiła mężczyznę, bo chciał ją zgwałcić pokazuje absurd wymiaru sprawiedliwości. Dziewczyna broniąc się przed gwałtem zabiła faceta, a teraz siedzi w areszcie i grozi jej 10 lat więzienia.

Drogi Czytelniku, zagłęb się w tę lekturę i poznaj tajniki funkcjonariuszy ABW, a przekonasz się, że hasło ?Polskie prawo chroni przestępców? nie jest niczyim wymysłem lecz krzykiem rozpaczy bezradnego społeczeństwa.

Moja ocena: 10/10
Polecamy, zespół ...

Aleksander Majewski- dziennikarz, współautor bestsellerowej książki "Spowiedź psa. Brutalna prawda o polskiej policji" i kryminału non-fiction "Odwet gliny. W imię sprawiedliwości". Autor zbioru wywiadów z dziennikarzami śledczymi "Afery III RP".
W swojej nowej książce pt.,,Bez wyroku" przedstawia prawdziwe historie ludzi, którzy niesłusznie zostali skazani i zamknięci w więzieniu.

Czesław Kowalczyk ,,Czester" miał 33 lata, kochającą żonę i 4-letniego synka, gdy został aresztowany przed swoim domem, bo świadek zabójstwa na lekach psychotropowych wskazał na niego. ,,W ogóle nie brał pod uwagę, że za kratami spędzi 12 lat. 12 lat swoich, 12 lat matki jego dziecka, 12 lat swojego syna. Wspólnych spacerów, posiłków, zabaw i zwykłej szarej codzienności konsumowanej we troje..." Sprawa Czesława była do wyjaśnienia, ale prokurator popełnił błąd. Nie przesłuchał świadka, nie sprawdził alibi, założono z góry, że instruktora jazdy konnej zabił ,,Czester". Zleceniodawca zabójstwa i jego wykonawca byli świadkami w sprawie Kowalczyka. Ostatecznie w 2013 roku Czesław został uniewinniony od zarzutu zabójstwa. Po 12 latach wyszedł z więzienia z reklamówką dokumentów w ręce. Jego dom był ruiną i schronieniem dla bezdomnych. Partnerka pomimo tego, że zaciekle walczyła o niego ostatecznie poddała się, ale najbardziej bolesne było dla niego to, że jako ojciec został skazany na najwyższy wymiar kary-utratę kontaktu z własnym dzieckiem. Nigdy nie usłyszał słowa ,,przepraszam" od prokuratora, który go oskarżył.

Zbigniew Góra został oskarżony o morderstwo starszej kobiety, lekarki, od której wynajmował mieszkanie. Kiedy trafił do aresztu dostał też pozew rozwodowy. Obie sprawy toczyły się jednocześnie i zniszczyły jego życie. Za kratami spędził 3 lata. Został uniewinniony, ale prawdziwy zabójca nadal pozostaje nieuchwytny. Ma świadomość porażki w walce z bezdusznym wymiarem sprawiedliwości. Cała sprawa nie tylko zmieniła jego życie, ale także odbiła się na najbliższych, którzy wytykani byli na ulicy, obrzucani obelgami. Jego matka chciała popełnić samobójstwo z tego powodu. Bolesne są stracone lata, których już nie można odzyskać i przeżyć wspólnie z dziećmi.

Nie tylko Czesław Kowalczyk i Zbigniew Góra bezpodstawnie zostali wrzuceni w machinę biurokracji sądowej, ale także inni bohaterowie książki m.in. Artur Łętowski podejrzany o rozpowszechnianie w Internecie treści związanych z terroryzmem, małżeństwo z trójką dzieci zajmujące się sprzedażą płyt muzycznych z gatunku punki/oi, kolekcjoner staroci oskarżony o handel zabytkami, pracownik naukowy planujący zamach na sejm i wielu innych.

Bohaterowie książki ,,Bez wyroku" byli fałszywie oskarżeni, napiętnowani przez otoczenie, utracili dobre imię w majestacie prawa, zderzyli się z absurdalnymi i sprzecznymi decyzjami sądów, popadli w kłopoty finansowe, rodzinne i zdrowotne, utracili lata wolności. Czy jest w stanie to wszystko naprawić wypłacone odszkodowanie? Czy za pomocą pieniędzy można odzyskać kontakt z dzieckiem, które dorosło? Czy po tych traumatycznych przeżyciach można wrócić do wewnętrznej równowagi i spokoju? Jak nie reagować strachem i wierzyć w sprawiedliwość?

,,Bez wyroku" Aleksandra Majewskiego to mocna, autentyczna i zmuszająca do refleksji książka, która otwiera oczy na wiele spraw publicznych dotyczących w jakiś sposób każdego z nas. Warto ją przeczytać.