Alibi na szczęście

Spędzając błogie chwile nad polskim morzem, spacerując po piaszczystych plażach i podziwiając zachody słońca, doskonałym komponentem będzie dobra lektura. Właśnie w takich okolicznościach polecałabym sięgnąć po trylogię, którą rozpoczyna Alibi na szczęście. Jest to niezwykle subtelna powieść, napisana pięknym językiem, który jest wyważony w każdym momencie. Przeżycia głównej bohaterki nie zostają przegadane, są zaś nakreślone w taki sposób, żeby czytelnik mógł samemu wczuć się w jej odczucia. Postacią centralną książki jest Hania ? nauczycielka języka polskiego w warszawskim liceum. Kobieta trzydziestoparoletnia, która skrywa w sercu głęboką tajemnicę. Tajemnica ta stopniowo jest odsłaniana przed czytelnikiem, który patrzy na jej losy z niedowierzaniem a jednocześnie z ludzkim zrozumieniem. Delikatnie, krok po kroku czytelnik wprowadzany jest w doświadczenia Hani. Właśnie przeszłość stoi na drodze do szczęścia w teraźniejszości, a co tu dopiero mówić o przyszłości. Anioł, który zjawia się w życiu Hanki (przystojny, wyważony i inteligentny architekt Mikołaj), jest nią całkowicie oczarowany, zakochuje się w niej i widzi w niej przyszłą żonę. Jednak Hania to nie jest kobieta, jakich wiele. To, co przeżyła zmieniło ją i nie pozwala żyć pełnią życia. Śmierć rodziców i męża w tragicznych okolicznościach to szok, który przemienił jej życie w wegetację. Co ja mówię, to nie tragiczne okoliczności, a najbardziej tragiczne, jakie można sobie wyobrazić. Hanka buntuje się przeciwko temu, co rodzi się w jej sercu ? wie bowiem, że nie jest jeszcze gotowa, że wciąż byłaby raczej pijawką, która wysysałaby energię z Mikołaja, w zamian nie dając wiele. Nie chce zatruć mu życia. On na to nie zasługuję. Jednak los stopniowo zbliża ich do siebie, krok po kroku ? raz Mikołaj załatwia karpia na Wigilię, raz tankuje jej samochód na środku warszawskiej ulicy, aby w końcu uratować ją w galerii przed Szaloną Jolką. Anioł? Tylko jak ten anioł zareaguje naprawdę o życiu Hanki? Jak powiedzieć mu, że miała męża, który miał na imię Mikołaj? Główna bohaterka próbuje pożegnać dotychczasowe życie i otworzyć się na boski plan. Jej zmaganiom towarzyszą bliscy, który wspierają Hanię, dając jej dużo ciepła i czasu. Dusza człowiek w postaci starszej pani Irenki, która mądrości życiowe wpłata w sposób naturalny w każdą rozmowę, będąc akumulatorem dla działań Hani. Jej przyjaciółka Dominika, będąca całkowitym przeciwieństwem Hani. Szalona, czerpiąca z życia garściami młoda pani stomatolog, która próbuje za wszelką cenę przywrócić życie Hanki do normalności. Dzięki jej szalonym pomysłom Hanka dostrzega piękno niektórych chwil, choć zadra w sercu nadal tkwi głęboko. Jest jeszcze partner zawodowy Mikołaja ? Przemek, który serce Dominiki. Jest ciotka Anna ? bliźniaczka mamy Hani. A także wiele innych, barwnych postaci, które wnoszą to powieści ciepło, a jednocześnie normalność i codzienność. Niebanalny pomysł na fabułę, w połączeniu z piękną narracją, doskonałym wyczuciem autorki sprawiają, że trzymając w dłoni powieść będziemy czuli się wyjątkowo. Spoglądając na okładki książki, warto dostrzec to, co spaja je w całość: kolor pomarańczowy oraz kubek herbaty. Ciepło, które promieniuje z okładki, rozlewa się po całym ciele, kiedy wnikamy w świat Hanki.

Jest to pierwsza część serii tej autorki. Główną bohaterką jest dwudziestosześcioletnia Hania, która jest polonistką i pracuje w jednym z warszawskich liceum. Młoda nauczycielka wydawało by się, że ma wszystko piękny dom z ogrodem, pracę, pasję,urodę. Lecz pod tym wszystkim skrywa się ból, strach i straszne wspomnienia. Na jej drodze pojawia się pewien młody mężczyzna. Mam firmę architektoniczną i bez pamięci zakochuje się w Hani. Niestety nawet nie zdaje sobie sprawy jak długa i trudna droga go czeka. Lecz z pomocą przyjdzie mu wspólnik ze swoją dziewczyną, która jak się okazuje jest przyjaciółką głównej bohaterki. Hania traktuje Dominikę jak siostrę. Przyszywana siostra - przyjaciółka jest dentystką i tak pozytywną osobą, że aż jej tego zazdroszczę. Jest jeszcze jedna postać, o której warto wspomnieć, to pani Irenka. Starsza kobieta mieszkająca w nadmorskim domku, to właśnie dzięki niej i temu magicznemu miejscu, główna bohaterka po stracie wszystkiego, a zwłaszcza sił i chęci do życia, staje na nogi, i odzyskuje wiarę w miłość i szczęście. Książka mimo iż obszerna to wciąga i czyta się ją jednym tchem. Każda postać jest opisana ze staranną dokładnością, za co wielkie brawa dla autorki, oraz za to, iż książka jest o miłości to nie ma nadmiaru scen romantycznych (lepiących się od miodu). Książka wyważona idealnie i z umiarem. Zdaję sobie sprawę, że nie każdemu taka książka się spodoba, (więcej kobiet sięgnie po tą książkę niż mężczyzn) lecz mnie urzekła. Gorąco polecam kobietom w każdym wieku (po przeczytaniu książki, pożyczyłam ją siostrze następnie babci), a książkę uważam za wybitną.

Uważam, że książka " Alibi na szczęście " jest najpiękniejszą powieścią jaką kiedykolwiek przeczytałam. Kupując ją miałam nadzieję, że to nie będą zmarnowane pieniądze. I na szczęście nie myliłam się. Z niecierpliwością czekam na ciąg dalszy, czyli na " Krok do szczęścia". Obecnie moja książka jest pożyczona przez kuzynkę i tak wędruje po mojej całej rodzinie. Wszyscy są nią zachwyceni. Tak bardzo mnie zaintrygowała ta książka, ze przeczytałam ją przez 4 dni, oczywiście nie siedząc cały czas z nosem w książce lecz wieczorkami potrafiłam czytać do 4 nad ranem... Świetna książka, polecam każdemu !!